medegenoot
Dutch (Brabantic)
/ˈmeː.də.ɣəˌnoːt/
noun
Definitions
- (dated) companion, fellow, bud
Etymology
Inherited from Middle Dutch medegenoot pre from Dutch, Flemish genoot (fellow, companion, fellow member, partner, mate).
Origin
Dutch (Brabantic)
genoot
Gloss
fellow, companion, fellow member, partner, mate
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- ambtgenoot Dutch, Flemish
- bedgenoot Dutch, Flemish
- bondgenoot Dutch, Flemish
- celgenoot Dutch, Flemish
- deelgenoot Dutch, Flemish
- disgenoot Dutch, Flemish
- dorpsgenoot Dutch, Flemish
- echtgenoot Dutch, Flemish
- geloofsgenoot Dutch, Flemish
- genoot Dutch, Flemish
- genootschap Dutch, Flemish
- genote Dutch, Flemish
- handelsgenoot Dutch, Flemish
- huisgenoot Dutch, Flemish
- klasgenoot Dutch, Flemish
- landgenoot Dutch, Flemish
- lotgenoot Dutch, Flemish
- naamgenoot Dutch, Flemish
- plaatsgenoot Dutch, Flemish
- ploeggenoot Dutch, Flemish
- reisgenoot Dutch, Flemish
- scheepsgenoot Dutch, Flemish
- schoolgenoot Dutch, Flemish
- soortgenoot Dutch, Flemish
- stamgenoot Dutch, Flemish
- tijdgenoot Dutch, Flemish
- tochtgenoot Dutch, Flemish
- vent Dutch, Flemish
- genoot Middle Dutch
- medegenoot Middle Dutch
- vent
- genote
- genoot
- lotgenoot
- disgenoot
- bedgenoot
- celgenoot
- klasgenoot
- ambtgenoot
- landgenoot
- huisgenoot
- naamgenoot
- stamgenoot
- echtgenoot
- reisgenoot
- deelgenoot
- bondgenoot
- tijdgenoot
- dorpsgenoot
- ploeggenoot
- tochtgenoot
- soortgenoot
- genootschap
- schoolgenoot
- plaatsgenoot
- handelsgenoot
- geloofsgenoot
- scheepsgenoot