begraafplaats

Dutch (Brabantic)

/bəˈɣraːfˌplaːts/

noun

Definitions

cemetery, a ground reserved for graves

Etymology

Compound from Dutch, Flemish begraven (bury) + Dutch, Flemish plaats (place, square, site, farm).

Origin

Dutch (Brabantic)

plaats

Gloss

place, square, site, farm

Concept

Semantic Field

Spatial relations

Ontological Category

Person/Thing

Emoji

Timeline

Distribution of cognates by language

Geogrpahic distribution of cognates

Cognates and derived terms

aanbiedplaats Dutch, Flemish
ankerplaats Dutch, Flemish
badplaats Dutch, Flemish
begrafenis Dutch, Flemish
begraven Dutch, Flemish
bergplaats Dutch, Flemish
binnenplaats Dutch, Flemish
boerenplaats Dutch, Flemish
bouwplaats Dutch, Flemish
broedplaats Dutch, Flemish
cultusplaats Dutch, Flemish
geboorteplaats Dutch, Flemish
gemeenplaats Dutch, Flemish
graven Dutch, Flemish
havenplaats Dutch, Flemish
herbegraven Dutch, Flemish
herdenkingsplaats Dutch, Flemish
herinneringsplaats Dutch, Flemish
hoofdplaats Dutch, Flemish
kustplaats Dutch, Flemish
marktplaats Dutch, Flemish
parkeerplaats Dutch, Flemish
plaats Dutch, Flemish
plaatsbekleder Dutch, Flemish
plaatsbepaling Dutch, Flemish
plaatselijk Dutch, Flemish
plaatsen Dutch, Flemish
plaatsgenoot Dutch, Flemish
plaatsnaam Dutch, Flemish
plaatsvervanger Dutch, Flemish
plaatsvinden Dutch, Flemish
pleisterplaats Dutch, Flemish
roestplaats Dutch, Flemish
schuilplaats Dutch, Flemish
standplaats Dutch, Flemish
toeristenplaats Dutch, Flemish
verblijfplaats Dutch, Flemish
verzorgingsplaats Dutch, Flemish
vrijplaats Dutch, Flemish
waterplaats Dutch, Flemish
werkplaats Dutch, Flemish
woonplaats Dutch, Flemish
begrāven Middle Dutch
plāetse Middle Dutch
begraafplaas Afrikaans
plaas Afrikaans