natuurschoon

Dutch (Brabantic)

/naːˈtyːrˌxoːn/

noun

Definitions

Natural beauty.

Etymology

Compound from Dutch, Flemish natuur (nature) + Dutch, Flemish schoon (beautiful, clean, fair).

Origin

Dutch (Brabantic)

schoon

Gloss

beautiful, clean, fair

Concept

Semantic Field

Emotions and values

Ontological Category

Property

`Kanji`

浄

Emoji

✨ 👗

Timeline

Distribution of cognates by language

Geogrpahic distribution of cognates

Cognates and derived terms

beeldschoon Dutch, Flemish
bovennatuur Dutch, Flemish
brandschoon Dutch, Flemish
natuur Dutch, Flemish
natuurbrand Dutch, Flemish
natuurgeweld Dutch, Flemish
natuurgids Dutch, Flemish
natuurijs Dutch, Flemish
natuurkracht Dutch, Flemish
natuurkunde Dutch, Flemish
natuurlijk Dutch, Flemish
natuurmagneet Dutch, Flemish
natuurmens Dutch, Flemish
natuurparel Dutch, Flemish
natuurramp Dutch, Flemish
natuurrecht Dutch, Flemish
natuurreservaat Dutch, Flemish
natuurtalent Dutch, Flemish
natuurvorser Dutch, Flemish
natuurvreemd Dutch, Flemish
natuurwet Dutch, Flemish
natuurwetenschap Dutch, Flemish
opschonen Dutch, Flemish
schoon Dutch, Flemish
schoonbroer Dutch, Flemish
schoonheid Dutch, Flemish
schoonmaken Dutch, Flemish
schoonmoeder Dutch, Flemish
schoonouder Dutch, Flemish
schoonschrift Dutch, Flemish
schoonschrijven Dutch, Flemish
schoonvader Dutch, Flemish
schoonvegen Dutch, Flemish
schoonwassen Dutch, Flemish
schoonzus Dutch, Flemish
schoonzuster Dutch, Flemish
nature Middle Dutch
schône Middle Dutch
natuur Afrikaans
skoon Afrikaans