strooptocht
Dutch (Brabantic)
/ˈstroːp.tɔxt/
noun
Definitions
- A poaching or plundering expedition.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish stropen + Dutch, Flemish tocht (trip, journey, expedition, small waterway in a polder, march).
Origin
Dutch (Brabantic)
tocht
Gloss
trip, journey, expedition, small waterway in a polder, march
Concept
Semantic Field
Motion
Ontological Category
Action/Process
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Elfstedentocht Dutch, Flemish
- aantocht Dutch, Flemish
- achtertocht Dutch, Flemish
- ademtocht Dutch, Flemish
- aftocht Dutch, Flemish
- boottocht Dutch, Flemish
- borgtocht Dutch, Flemish
- doortocht Dutch, Flemish
- fietstocht Dutch, Flemish
- hartstocht Dutch, Flemish
- intocht Dutch, Flemish
- krijgstocht Dutch, Flemish
- kroegentocht Dutch, Flemish
- kruistocht Dutch, Flemish
- leeftocht Dutch, Flemish
- lijftocht Dutch, Flemish
- molentocht Dutch, Flemish
- plundertocht Dutch, Flemish
- sledetocht Dutch, Flemish
- speurtocht Dutch, Flemish
- stropen Dutch, Flemish
- stroper Dutch, Flemish
- terugtocht Dutch, Flemish
- tocht Dutch, Flemish
- tochtgenoot Dutch, Flemish
- tochtig Dutch, Flemish
- uittocht Dutch, Flemish
- veldtocht Dutch, Flemish
- wandeltocht Dutch, Flemish
- zoektocht Dutch, Flemish
- *tuhtiz Proto-Germanic
- togt Danish
- stropen Middle Dutch
- tocht Middle Dutch
- tocht
- aftocht
- tochtig
- stropen
- intocht
- stroper
- uittocht
- aantocht
- leeftocht
- lijftocht
- zoektocht
- borgtocht
- ademtocht
- veldtocht
- doortocht
- boottocht
- terugtocht
- fietstocht
- speurtocht
- hartstocht
- sledetocht
- molentocht
- kruistocht
- krijgstocht
- wandeltocht
- achtertocht
- tochtgenoot
- kroegentocht
- plundertocht
- Elfstedentocht