schijn
Dutch (Brabantic)
/sxɛi̯n/
noun
Definitions
- A shine, glimmering
- An appearance, semblance, especially when misleading
- A cast (visual appearance)
- (chiefly) A small quantity/sum, a bit, pittance
Etymology
Inherited from Middle Dutch schijn.
Origin
Middle Dutch
schijn
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Führerschein German
- Geldschein German
- Gutschein German
- Heiligenschein German
- Krankenschein German
- Lichtschein German
- Mondschein German
- Parkschein German
- Schein German
- Scheingericht German
- Scheinlogik German
- Schuldschein German
- Sonnenschein German
- Taufschein German
- Waffenerwerbsschein German
- Widerschein German
- fadenscheinig German
- scheinselbstständig German
- scheintot German
- wahrscheinlich German
- -e- Dutch, Flemish
- beweging Dutch, Flemish
- heilige Dutch, Flemish
- heiligenschijn Dutch, Flemish
- hert Dutch, Flemish
- huwelijk Dutch, Flemish
- maan Dutch, Flemish
- maneschijn Dutch, Flemish
- onwaarschijnlijk Dutch, Flemish
- proces Dutch, Flemish
- schijnbeweging Dutch, Flemish
- schijnheilige Dutch, Flemish
- schijnhert Dutch, Flemish
- schijnhuwelijk Dutch, Flemish
- schijnproces Dutch, Flemish
- schijnstam Dutch, Flemish
- schijnwerper Dutch, Flemish
- stam Dutch, Flemish
- te Dutch, Flemish
- tevoorschijn Dutch, Flemish
- voor Dutch, Flemish
- waar Dutch, Flemish
- waarschijnlijk Dutch, Flemish
- waarschijnlijkheid Dutch, Flemish
- werper Dutch, Flemish
- zon Dutch, Flemish
- zonneschijn Dutch, Flemish
- maneschijn Middle Dutch
- schijn Middle Dutch
- sonnenschijn Middle Dutch
- maanskyn Afrikaans
- maneskyn Afrikaans
- waarskynlik Afrikaans
- schīn Middle High German
- Schäin Luxembourgish, Letzeburgesch
- Sonneschäin Luxembourgish, Letzeburgesch