bouwwerf
Dutch (Brabantic)
/ˈbɑu̯.ʋɛrf/
noun
Definitions
- (Belgian Dutch) a building site
Etymology
Compound from Dutch, Flemish bouwen (build, cultivate, till, farm, construct) + Dutch, Flemish werf (wharf).
Origin
Dutch (Brabantic)
werf
Gloss
wharf
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanbouwen Dutch, Flemish
- bebouwen Dutch, Flemish
- bouwdoos Dutch, Flemish
- bouwen Dutch, Flemish
- bouwer Dutch, Flemish
- bouwheer Dutch, Flemish
- bouwlamp Dutch, Flemish
- bouwland Dutch, Flemish
- bouwman Dutch, Flemish
- bouwmeester Dutch, Flemish
- bouwnijverheid Dutch, Flemish
- bouwpaus Dutch, Flemish
- bouwplaats Dutch, Flemish
- bouwput Dutch, Flemish
- bouwsel Dutch, Flemish
- bouwvak Dutch, Flemish
- bouwwoede Dutch, Flemish
- dikwerf Dutch, Flemish
- herbouwen Dutch, Flemish
- onderbouwen Dutch, Flemish
- opbouwen Dutch, Flemish
- scheepswerf Dutch, Flemish
- timmerwerf Dutch, Flemish
- verbouwen Dutch, Flemish
- volbouwen Dutch, Flemish
- werf Dutch, Flemish
- верфь Russian
- *hwerbaną Proto-Germanic
- bouwen Middle Dutch
- werf Middle Dutch
- bou Afrikaans
- hwerf Old Saxon