tennisbaan
Dutch (Brabantic)
/ˈtɛ.nəsˌbaːn/
noun
Definitions
- tennis court
Etymology
Compound from Dutch, Flemish tennis + Dutch, Flemish baan (track, orbit, lane, way, job, court for a ball game, court, strip).
Origin
Dutch (Brabantic)
baan
Gloss
track, orbit, lane, way, job, court for a ball game, court, strip
Concept
Semantic Field
Law
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- tennis English
- autobaan Dutch, Flemish
- baan Dutch, Flemish
- baanatletiek Dutch, Flemish
- baanboef Dutch, Flemish
- baanbrekend Dutch, Flemish
- baanwielrennen Dutch, Flemish
- baanwielrenner Dutch, Flemish
- baanwielrenster Dutch, Flemish
- banen Dutch, Flemish
- banenpool Dutch, Flemish
- bijbaan Dutch, Flemish
- binnenbaan Dutch, Flemish
- bloedbaan Dutch, Flemish
- busbaan Dutch, Flemish
- enkelbaans Dutch, Flemish
- heirbaan Dutch, Flemish
- hondenbaan Dutch, Flemish
- ijsbaan Dutch, Flemish
- kegelbaan Dutch, Flemish
- landingsbaan Dutch, Flemish
- loopbaan Dutch, Flemish
- omloopbaan Dutch, Flemish
- racebaan Dutch, Flemish
- rijbaan Dutch, Flemish
- schietbaan Dutch, Flemish
- startbaan Dutch, Flemish
- tafeltennis Dutch, Flemish
- tennis Dutch, Flemish
- tennisbal Dutch, Flemish
- tennisracket Dutch, Flemish
- tennissen Dutch, Flemish
- tennisspeelster Dutch, Flemish
- tennisspeler Dutch, Flemish
- tweebaans Dutch, Flemish
- bāne Middle Dutch
- bloedbaan Afrikaans
- baan
- banen
- tennis
- busbaan
- rijbaan
- ijsbaan
- bijbaan
- baanboef
- heirbaan
- autobaan
- loopbaan
- racebaan
- tennissen
- kegelbaan
- tweebaans
- tennisbal
- bloedbaan
- banenpool
- startbaan
- binnenbaan
- hondenbaan
- enkelbaans
- schietbaan
- omloopbaan
- tafeltennis
- baanbrekend
- landingsbaan
- tennisspeler
- tennisracket
- baanatletiek
- baanwielrenner
- baanwielrennen
- tennisspeelster
- baanwielrenster