leraar
Dutch (Brabantic)
/ˈleː.raːr/
noun
Definitions
- A teacher, a person who gives lessons.
- (chiefly) A Protestant clergyman, a reverend.
Etymology
Inherited from Middle Dutch leeraer suffix from Dutch, Flemish leren (learn, teach).
Origin
Dutch (Brabantic)
leren
Gloss
learn, teach
Concept
Semantic Field
Cognition
Ontological Category
Action/Process
Kanji
教
Emoji
🏫 🤓
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanleren Dutch, Flemish
- afleren Dutch, Flemish
- beleren Dutch, Flemish
- bijleren Dutch, Flemish
- hoog Dutch, Flemish
- hoogleraar Dutch, Flemish
- hoogleraarschap Dutch, Flemish
- kamer Dutch, Flemish
- leerdicht Dutch, Flemish
- leergang Dutch, Flemish
- leerjongen Dutch, Flemish
- leerkracht Dutch, Flemish
- leerling Dutch, Flemish
- leerlinge Dutch, Flemish
- leermeester Dutch, Flemish
- leerstoel Dutch, Flemish
- leerstof Dutch, Flemish
- leerstoornis Dutch, Flemish
- leerzaam Dutch, Flemish
- leraarskamer Dutch, Flemish
- lerarenkamer Dutch, Flemish
- leren Dutch, Flemish
- lering Dutch, Flemish
- muziek Dutch, Flemish
- muziekleraar Dutch, Flemish
- ontleren Dutch, Flemish
- sport Dutch, Flemish
- sportleraar Dutch, Flemish
- verleren Dutch, Flemish
- zang Dutch, Flemish
- zangleraar Dutch, Flemish
- leeraer Middle Dutch
- leren Middle Dutch
- lêren Middle Dutch
- leer Afrikaans
- leraar Afrikaans