keelpijn
Dutch (Brabantic)
/ˈkeːl.pɛi̯n/
noun
Definitions
- A sore throat.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish keel (throat) + Dutch, Flemish pijn (pain, ache, pine).
Origin
Dutch (Brabantic)
pijn
Gloss
pain, ache, pine
Concept
Semantic Field
The body
Ontological Category
Other
Kanji
松
Emoji
🖌️
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- balgpijn Dutch, Flemish
- buikpijn Dutch, Flemish
- groeipijn Dutch, Flemish
- hartenpijn Dutch, Flemish
- hoofdpijn Dutch, Flemish
- inlooppijn Dutch, Flemish
- keel Dutch, Flemish
- keelband Dutch, Flemish
- keelgat Dutch, Flemish
- keelkanker Dutch, Flemish
- keelklank Dutch, Flemish
- keelzang Dutch, Flemish
- keelzanger Dutch, Flemish
- kelen Dutch, Flemish
- kiespijn Dutch, Flemish
- maagpijn Dutch, Flemish
- pijn Dutch, Flemish
- pijnappel Dutch, Flemish
- pijnbank Dutch, Flemish
- pijnboom Dutch, Flemish
- pijnlijk Dutch, Flemish
- pijnloos Dutch, Flemish
- pijnstiller Dutch, Flemish
- pijnvrij Dutch, Flemish
- startpijn Dutch, Flemish
- tandpijn Dutch, Flemish
- zadelpijn Dutch, Flemish
- kēle Middle Dutch
- pine Middle Dutch
- keel Afrikaans
- pyn Afrikaans