stilstaan
Dutch (Brabantic)
verb
Definitions
- to stand still, to not move
- to stagnate
- to realise, to pay attention
Etymology
Compound from Dutch, Flemish stil (silent, still, motionless, quiet) + Dutch, Flemish staan (stand).
Origin
Dutch (Brabantic)
staan
Gloss
stand
Concept
Semantic Field
Spatial relations
Ontological Category
Action/Process
Emoji
🧍 🧍 🧍♀️ 🧍♂️
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- still English
- afstaan Dutch, Flemish
- bestaan Dutch, Flemish
- bijstaan Dutch, Flemish
- doodstil Dutch, Flemish
- doorstaan Dutch, Flemish
- losstaan Dutch, Flemish
- omstaan Dutch, Flemish
- omstander Dutch, Flemish
- ontstaan Dutch, Flemish
- opstaan Dutch, Flemish
- staan Dutch, Flemish
- stacaravan Dutch, Flemish
- stil Dutch, Flemish
- stilaan Dutch, Flemish
- stilleven Dutch, Flemish
- stilstand Dutch, Flemish
- stilte Dutch, Flemish
- stilzwijgen Dutch, Flemish
- tegenstaan Dutch, Flemish
- toestaan Dutch, Flemish
- uitstaan Dutch, Flemish
- verstaan Dutch, Flemish
- volstaan Dutch, Flemish
- voorstaan Dutch, Flemish
- weerstaan Dutch, Flemish
- stâen Middle Dutch
- staan Afrikaans
- staan op Afrikaans
- tiri Sranan Tongo