orgelpijp
Dutch (Brabantic)
/ˈɔr.ɣəlˌpɛi̯p/
noun
Definitions
- An organ pipe.
Etymology
Inherited from Middle Dutch orgelpipe compound from Dutch, Flemish orgel (organ) + Dutch, Flemish pijp (pipe, tobacco pipe, tube).
Origin
Dutch (Brabantic)
pijp
Gloss
pipe, tobacco pipe, tube
Concept
Semantic Field
Agriculture and vegetation
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
管
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- beenpijp Dutch, Flemish
- blaaspijp Dutch, Flemish
- broekspijp Dutch, Flemish
- cactus Dutch, Flemish
- draaiorgel Dutch, Flemish
- drankorgel Dutch, Flemish
- halfpijp Dutch, Flemish
- kerkorgel Dutch, Flemish
- luchtpijp Dutch, Flemish
- mondorgel Dutch, Flemish
- orgel Dutch, Flemish
- orgelen Dutch, Flemish
- orgelpijpcactus Dutch, Flemish
- pijp Dutch, Flemish
- pijpaarde Dutch, Flemish
- pijpen Dutch, Flemish
- pijpeneren Dutch, Flemish
- pijpenkrul Dutch, Flemish
- pijpenla Dutch, Flemish
- pijpensteel Dutch, Flemish
- pijpenwisser Dutch, Flemish
- pijpewisser Dutch, Flemish
- pijpklei Dutch, Flemish
- pijpkruid Dutch, Flemish
- pijpleiding Dutch, Flemish
- pijporgel Dutch, Flemish
- pijptang Dutch, Flemish
- regenpijp Dutch, Flemish
- stalinorgel Dutch, Flemish
- straatorgel Dutch, Flemish
- waterpijp Dutch, Flemish
- zakpijp Dutch, Flemish
- オルゴール Japanese
- orgele Middle Dutch
- orgelpipe Middle Dutch
- pîpe Middle Dutch
- orrel Afrikaans
- pyp Afrikaans
- pijp
- orgel
- cactus
- pijpen
- orgelen
- zakpijp
- pijptang
- halfpijp
- beenpijp
- pijpenla
- pijpklei
- pijpaarde
- waterpijp
- luchtpijp
- regenpijp
- mondorgel
- pijpkruid
- kerkorgel
- blaaspijp
- pijporgel
- pijpenkrul
- draaiorgel
- drankorgel
- broekspijp
- pijpeneren
- pijpensteel
- pijpleiding
- pijpewisser
- straatorgel
- stalinorgel
- pijpenwisser
- orgelpijpcactus