maaltand
Dutch (Brabantic)
/ˈmaːl.tɑnt/
noun
Definitions
- (uncommon) A molar.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish malen (grind, crush) + Dutch, Flemish tand (tooth).
Origin
Dutch (Brabantic)
tand
Gloss
tooth
Concept
Semantic Field
The body
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
歯
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aftands Dutch, Flemish
- baktand Dutch, Flemish
- bemalen Dutch, Flemish
- drietand Dutch, Flemish
- drietandig Dutch, Flemish
- giftand Dutch, Flemish
- hoektand Dutch, Flemish
- knaagtand Dutch, Flemish
- maalsel Dutch, Flemish
- maalstroom Dutch, Flemish
- malen Dutch, Flemish
- maling Dutch, Flemish
- melktand Dutch, Flemish
- tand Dutch, Flemish
- tandarts Dutch, Flemish
- tandeloos Dutch, Flemish
- tandenfee Dutch, Flemish
- tandenstoker Dutch, Flemish
- tandheelkunde Dutch, Flemish
- tandpasta Dutch, Flemish
- tandpijn Dutch, Flemish
- tandplak Dutch, Flemish
- tandplaque Dutch, Flemish
- tandrad Dutch, Flemish
- tandsteen Dutch, Flemish
- tandvlees Dutch, Flemish
- tandwalvis Dutch, Flemish
- tandwiel Dutch, Flemish
- tandzijde Dutch, Flemish
- vangtand Dutch, Flemish
- vermalen Dutch, Flemish
- wijsheidstand Dutch, Flemish
- zaagtand Dutch, Flemish
- mālen Middle Dutch
- tant Middle Dutch
- tand Afrikaans
- tánda Saramaccan
- tand
- malen
- maling
- bemalen
- tandrad
- aftands
- giftand
- maalsel
- baktand
- vangtand
- zaagtand
- tandarts
- tandpijn
- melktand
- vermalen
- hoektand
- drietand
- tandwiel
- tandplak
- tandvlees
- tandsteen
- tandzijde
- tandpasta
- tandeloos
- tandenfee
- knaagtand
- tandplaque
- tandwalvis
- drietandig
- maalstroom
- tandenstoker
- tandheelkunde
- wijsheidstand