koppelteken
Dutch (Brabantic)
/ˈkɔ.pəlˌteː.kən/
noun
Definitions
- hyphen
Etymology
Compound from Dutch, Flemish koppelen (couple, link) + Dutch, Flemish teken (sign, character, mark, sign token).
Origin
Dutch (Brabantic)
teken
Gloss
sign, character, mark, sign token
Concept
Semantic Field
Speech and language
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
字
Emoji
🛑
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aandachtsteken Dutch, Flemish
- aanhalingsteken Dutch, Flemish
- afbreekteken Dutch, Flemish
- deelteken Dutch, Flemish
- ereteken Dutch, Flemish
- gedenkteken Dutch, Flemish
- hemelteken Dutch, Flemish
- koppelbaas Dutch, Flemish
- koppelen Dutch, Flemish
- koppeling Dutch, Flemish
- koppelwerkwoord Dutch, Flemish
- leesteken Dutch, Flemish
- ontkoppelen Dutch, Flemish
- schriftteken Dutch, Flemish
- teken Dutch, Flemish
- tekenreeks Dutch, Flemish
- uitroepteken Dutch, Flemish
- veldteken Dutch, Flemish
- voorteken Dutch, Flemish
- vraagteken Dutch, Flemish
- wapenteken Dutch, Flemish
- weglatingsteken Dutch, Flemish
- wonderteken Dutch, Flemish
- teken Indonesian
- têken Middle Dutch
- teken Afrikaans