ereteken
Dutch (Brabantic)
/ˈeː.rəˌteː.kə(n)/
noun
Definitions
- A mark of decoration, e.g. a medal, or a mark of honour.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish ere (honor, honour) + Dutch, Flemish teken (sign, character, mark, sign token).
Origin
Dutch (Brabantic)
teken
Gloss
sign, character, mark, sign token
Concept
Semantic Field
Speech and language
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
字
Emoji
🛑
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aandachtsteken Dutch, Flemish
- aanhalingsteken Dutch, Flemish
- afbreekteken Dutch, Flemish
- deelteken Dutch, Flemish
- ere Dutch, Flemish
- eredienst Dutch, Flemish
- eredivisie Dutch, Flemish
- eredoctoraat Dutch, Flemish
- eregast Dutch, Flemish
- erelid Dutch, Flemish
- erepenning Dutch, Flemish
- erewoord Dutch, Flemish
- gedenkteken Dutch, Flemish
- hemelteken Dutch, Flemish
- koppelteken Dutch, Flemish
- leesteken Dutch, Flemish
- schriftteken Dutch, Flemish
- teken Dutch, Flemish
- tekenreeks Dutch, Flemish
- uitroepteken Dutch, Flemish
- veldteken Dutch, Flemish
- voorteken Dutch, Flemish
- vraagteken Dutch, Flemish
- wapenteken Dutch, Flemish
- weglatingsteken Dutch, Flemish
- wonderteken Dutch, Flemish
- teken Indonesian
- têken Middle Dutch
- teken Afrikaans