zijtak
Dutch (Brabantic)
/ˈzɛi̯.tɑk/
noun
Definitions
- a branch originating from a larger part of a tree
- an offshoot of a river
- (figurative) ramification, offshoot, spur something that derives from another
Etymology
Compound from Dutch, Flemish zij (side, they) + Dutch, Flemish tak (branch, twig, limb, offshoot).
Origin
Dutch (Brabantic)
tak
Gloss
branch, twig, limb, offshoot
Concept
Semantic Field
The physical world
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
肢
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- bladzij Dutch, Flemish
- graftak Dutch, Flemish
- langszij Dutch, Flemish
- paastak Dutch, Flemish
- tak Dutch, Flemish
- takkewijf Dutch, Flemish
- zij Dutch, Flemish
- zijarm Dutch, Flemish
- zijband Dutch, Flemish
- zijkant Dutch, Flemish
- zijlui Dutch, Flemish
- zijpad Dutch, Flemish
- zijrivier Dutch, Flemish
- zijspan Dutch, Flemish
- zijwaarts Dutch, Flemish
- zijwiel Dutch, Flemish
- zijzwaard Dutch, Flemish
- si Middle Dutch
- si, sī Middle Dutch
- tac Middle Dutch
- sy Afrikaans
- tak Afrikaans