tekenen
Dutch (Brabantic)
/ˈteːkənə(n)/
verb
Definitions
- (transitive) to draw (by pencil)
- (transitive) to sign write a signature
Etymology
Inherited from Middle Dutch têkenen inherited from Old Dutch *tēkanen inherited from Proto-Germanic *taiknijaną.
Origin
Proto-Germanic
*taiknijaną
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aan Dutch, Flemish
- aantekenaar Dutch, Flemish
- aantekenboek Dutch, Flemish
- aantekenen Dutch, Flemish
- aantekening Dutch, Flemish
- aap Dutch, Flemish
- betekenen Dutch, Flemish
- betekenis Dutch, Flemish
- film Dutch, Flemish
- hand Dutch, Flemish
- handtekening Dutch, Flemish
- kanttekening Dutch, Flemish
- kunst Dutch, Flemish
- ondertekenen Dutch, Flemish
- op Dutch, Flemish
- optekenen Dutch, Flemish
- over Dutch, Flemish
- overtekenen Dutch, Flemish
- papier Dutch, Flemish
- striptekenaar Dutch, Flemish
- tekenaap Dutch, Flemish
- tekenaar Dutch, Flemish
- tekenares Dutch, Flemish
- tekenfilm Dutch, Flemish
- tekening Dutch, Flemish
- tekenkunst Dutch, Flemish
- tekenpapier Dutch, Flemish
- *taiknijaną Proto-Germanic
- teikna Old Norse
- kærtegne Danish
- tegne Danish
- tegnefilm Danish
- tegneserie Danish
- betekenen Middle Dutch
- tekenen Middle Dutch
- têkenen Middle Dutch
- zeihhanen Old High German
- Zeechnung Luxembourgish, Letzeburgesch
- bezeechnen Luxembourgish, Letzeburgesch
- zeechnen Luxembourgish, Letzeburgesch
- *tēkanen Old Dutch