plichtpleging
Dutch (Brabantic)
/ˈplɪxtˌpleː.ɣɪŋ/
noun
Definitions
- A ceremony, a display of ceremony.
- An often ritualised expression of respect.
Etymology
Affix from Dutch, Flemish plicht (duty, obligation, plight, action) + Dutch, Flemish plegen (care for, commit, bedrive, practice).
Origin
Dutch (Brabantic)
plegen
Gloss
care for, commit, bedrive, practice
Concept
Semantic Field
Social and political relations
Ontological Category
Action/Process
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- bewaarplicht Dutch, Flemish
- burgerplicht Dutch, Flemish
- couppleger Dutch, Flemish
- dienstplicht Dutch, Flemish
- medeplichtig Dutch, Flemish
- militieplicht Dutch, Flemish
- onderhoudsplicht Dutch, Flemish
- ophokplicht Dutch, Flemish
- opruimplicht Dutch, Flemish
- ouderplicht Dutch, Flemish
- pleeggezin Dutch, Flemish
- pleegkind Dutch, Flemish
- pleegmoeder Dutch, Flemish
- pleegouder Dutch, Flemish
- pleegvader Dutch, Flemish
- pleegzoon Dutch, Flemish
- pleegzorg Dutch, Flemish
- pleegzuster Dutch, Flemish
- plegen Dutch, Flemish
- pleging Dutch, Flemish
- plicht Dutch, Flemish
- plichtsbesef Dutch, Flemish
- plichtsbewust Dutch, Flemish
- plichtsverzuim Dutch, Flemish
- raadplegen Dutch, Flemish
- stemplichtig Dutch, Flemish
- veelpleger Dutch, Flemish
- verplegen Dutch, Flemish
- plicht Middle Dutch
- plien Middle Dutch
- plicht
- plegen
- pleging
- verplegen
- pleegzorg
- pleegkind
- pleegzoon
- pleegvader
- pleeggezin
- couppleger
- veelpleger
- pleegouder
- raadplegen
- ouderplicht
- pleegmoeder
- ophokplicht
- pleegzuster
- opruimplicht
- burgerplicht
- plichtsbesef
- stemplichtig
- dienstplicht
- medeplichtig
- bewaarplicht
- militieplicht
- plichtsbewust
- plichtsverzuim
- onderhoudsplicht