kleinzoon
Dutch (Brabantic)
/ˈklɛi̯n.zoːn/
noun
Definitions
- grandson (son of someone's child)
Etymology
Compound from Dutch, Flemish klein (small, little) + Dutch, Flemish zoon (son).
Origin
Dutch (Brabantic)
zoon
Gloss
son
Concept
Semantic Field
Kinship
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Mensenzoon Dutch, Flemish
- boerenzoon Dutch, Flemish
- godenzoon Dutch, Flemish
- hoerenzoon Dutch, Flemish
- klein Dutch, Flemish
- kleinburgerlijk Dutch, Flemish
- kleindochter Dutch, Flemish
- kleingeestig Dutch, Flemish
- kleingeld Dutch, Flemish
- kleinhandel Dutch, Flemish
- kleinigheid Dutch, Flemish
- kleinkind Dutch, Flemish
- kleinkunst Dutch, Flemish
- kleinoogrog Dutch, Flemish
- kleinscheeps Dutch, Flemish
- kleinvee Dutch, Flemish
- kleinzerig Dutch, Flemish
- kleinzielig Dutch, Flemish
- pleegzoon Dutch, Flemish
- schoonzoon Dutch, Flemish
- stiefzoon Dutch, Flemish
- zoon Dutch, Flemish
- zoonlief Dutch, Flemish
- zoonsvrouw Dutch, Flemish
- cleine Middle Dutch
- sōne Middle Dutch
- klein Afrikaans