broedpaar
Dutch (Brabantic)
/ˈbrut.paːr/
noun
Definitions
- A breeding pair of egg-laying animals.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish broeden (incubate, spawn, hatch) + Dutch, Flemish paar (pair, couple, even).
Origin
Dutch (Brabantic)
paar
Gloss
pair, couple, even
Concept
Semantic Field
Quantity
Ontological Category
Classifier
Kanji
双
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- bebroeden Dutch, Flemish
- broeden Dutch, Flemish
- broedmachine Dutch, Flemish
- broedplaats Dutch, Flemish
- broedseizoen Dutch, Flemish
- broedsel Dutch, Flemish
- broedzorg Dutch, Flemish
- echtpaar Dutch, Flemish
- eenparig Dutch, Flemish
- gebroed Dutch, Flemish
- onpaar Dutch, Flemish
- ouderpaar Dutch, Flemish
- paar Dutch, Flemish
- paardans Dutch, Flemish
- parenclub Dutch, Flemish
- parendans Dutch, Flemish
- uitbroeden Dutch, Flemish
- broeden Middle Dutch
- paar Afrikaans