stoottoon
Dutch (Brabantic)
/ˈstoːtoːn/
noun
Definitions
- (Limburgish) falling tone
Etymology
Compound from Dutch, Flemish stoten (push, bump, thrust, knock, butt, stumble against, stab) + Dutch, Flemish toon (tone, musical, from der).
Origin
Dutch (Brabantic)
toon
Gloss
tone, musical, from der
Concept
Semantic Field
Sense perception
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
🎤 🎵
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanstoten Dutch, Flemish
- afstoten Dutch, Flemish
- begintoon Dutch, Flemish
- beltoon Dutch, Flemish
- boventoon Dutch, Flemish
- eentonig Dutch, Flemish
- gelijktonig Dutch, Flemish
- grondtoon Dutch, Flemish
- kiestoon Dutch, Flemish
- klemtoon Dutch, Flemish
- kogelstoten Dutch, Flemish
- sleeptoon Dutch, Flemish
- stoottroep Dutch, Flemish
- stootvogel Dutch, Flemish
- stootwapen Dutch, Flemish
- stoten Dutch, Flemish
- stotig Dutch, Flemish
- tonaal Dutch, Flemish
- toon Dutch, Flemish
- toonaard Dutch, Flemish
- toondichter Dutch, Flemish
- toondichteres Dutch, Flemish
- toongeslacht Dutch, Flemish
- toonkunst Dutch, Flemish
- toonkunstenaar Dutch, Flemish
- toonladder Dutch, Flemish
- toonsoort Dutch, Flemish
- toontaal Dutch, Flemish
- uitstoten Dutch, Flemish
- verstoten Dutch, Flemish
- wisseltonig Dutch, Flemish
- stôten Middle Dutch
- toon Middle Dutch
- têe Middle Dutch
- toon Afrikaans
- toon
- stotig
- tonaal
- stoten
- beltoon
- kiestoon
- toontaal
- eentonig
- afstoten
- klemtoon
- toonaard
- sleeptoon
- toonkunst
- uitstoten
- grondtoon
- boventoon
- verstoten
- toonsoort
- begintoon
- aanstoten
- stoottroep
- stootvogel
- stootwapen
- toonladder
- wisseltonig
- gelijktonig
- kogelstoten
- toondichter
- toongeslacht
- toondichteres
- toonkunstenaar