spruitkool
Dutch (Brabantic)
/ˈsprœy̯t.koːl/
noun
Definitions
- (often) Brussels sprout(s).
- A plant of the gemmifera group of Brassica oleracea varieties, that produces Brussels sprouts.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish spruit (Brussels sprout, sprout) + Dutch, Flemish kool (coal, cabbage, carbon, cole).
Origin
Dutch (Brabantic)
kool
Gloss
coal, cabbage, carbon, cole
Concept
Semantic Field
The physical world
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
炭
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- colza English
- bloemkool Dutch, Flemish
- boerenkool Dutch, Flemish
- bruinkool Dutch, Flemish
- eierkool Dutch, Flemish
- houtskool Dutch, Flemish
- kolenbekken Dutch, Flemish
- kolenveld Dutch, Flemish
- kool Dutch, Flemish
- kooldioxide Dutch, Flemish
- koolmees Dutch, Flemish
- koolmonoxide Dutch, Flemish
- koolraap Dutch, Flemish
- koolsla Dutch, Flemish
- koolstof Dutch, Flemish
- koolwitje Dutch, Flemish
- koolzaad Dutch, Flemish
- koolzuur Dutch, Flemish
- spruit Dutch, Flemish
- steenkool Dutch, Flemish
- zuurkool Dutch, Flemish
- kol Indonesian
- col Middle Dutch
- sprute Middle Dutch
- spruit Afrikaans
- steenkool Afrikaans
- 高麗菜 Chinese
- kolo Papiamentu
- kolo Sranan Tongo
- sproiti Sranan Tongo