kroonprins
Dutch (Brabantic)
/ˈkroːn.prɪns/
noun
Definitions
- (literally) A crown prince, the prince of the blood expected to succeed to a monarch's crown
- (figuratively) Any heir apparent, the likely successor to a commoner's position, an estate etc.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish kroon (crown) + Dutch, Flemish prins (prince).
Origin
Dutch (Brabantic)
prins
Gloss
prince
Concept
Semantic Field
Social and political relations
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
🤴
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Prince's Flag English
- prince English
- Noorderkroon Dutch, Flemish
- Zuiderkroon Dutch, Flemish
- beugelkroon Dutch, Flemish
- doornenkroon Dutch, Flemish
- droomprins Dutch, Flemish
- keizerskroon Dutch, Flemish
- keukenprins Dutch, Flemish
- kronen Dutch, Flemish
- kroon Dutch, Flemish
- kroonblad Dutch, Flemish
- kroondomein Dutch, Flemish
- kroongetuige Dutch, Flemish
- kroonjuweel Dutch, Flemish
- kroonkraan Dutch, Flemish
- kroonlijst Dutch, Flemish
- kroonluchter Dutch, Flemish
- kroonprinses Dutch, Flemish
- kroonveldheer Dutch, Flemish
- lichtkroon Dutch, Flemish
- prins Dutch, Flemish
- prins-bisschop Dutch, Flemish
- prins-gemaal Dutch, Flemish
- prinsbisdom Dutch, Flemish
- prinsdom Dutch, Flemish
- prinselijk Dutch, Flemish
- prinsenvlag Dutch, Flemish
- prinses Dutch, Flemish
- prinsheerlijk Dutch, Flemish
- sneeuwkroon Dutch, Flemish
- keron Indonesian
- kerun Indonesian
- crône Middle Dutch
- prince Middle Dutch
- kroon Afrikaans
- kroon
- prins
- kronen
- prinses
- prinsdom
- kroonblad
- kroonkraan
- lichtkroon
- prinselijk
- droomprins
- kroonlijst
- prinsenvlag
- keukenprins
- kroondomein
- beugelkroon
- kroonjuweel
- prinsbisdom
- Zuiderkroon
- sneeuwkroon
- prins-gemaal
- Noorderkroon
- kroonluchter
- kroonprinses
- kroongetuige
- keizerskroon
- doornenkroon
- prinsheerlijk
- kroonveldheer
- prins-bisschop