draaicirkel
Dutch (Brabantic)
noun
Definitions
- turning circle
Etymology
Compound from Dutch, Flemish draaien (turn, rotate, turn around, revolve) + Dutch, Flemish cirkel (circle).
Origin
Dutch (Brabantic)
cirkel
Gloss
circle
Concept
Semantic Field
Spatial relations
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
円
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aaneendraaien Dutch, Flemish
- cirkel Dutch, Flemish
- cirkelboog Dutch, Flemish
- cirkelen Dutch, Flemish
- cirkelredenering Dutch, Flemish
- cirkelzaag Dutch, Flemish
- draaiboek Dutch, Flemish
- draaideur Dutch, Flemish
- draaien Dutch, Flemish
- draaierig Dutch, Flemish
- draaihek Dutch, Flemish
- draaiing Dutch, Flemish
- draaikolk Dutch, Flemish
- draaikont Dutch, Flemish
- draailier Dutch, Flemish
- draaimolen Dutch, Flemish
- draaiorgel Dutch, Flemish
- draaisnelheid Dutch, Flemish
- draaitafel Dutch, Flemish
- graancirkel Dutch, Flemish
- lengtecirkel Dutch, Flemish
- noordpoolcirkel Dutch, Flemish
- omdraaien Dutch, Flemish
- opendraaien Dutch, Flemish
- uitdraaien Dutch, Flemish
- verdraaien Dutch, Flemish
- драить Russian
- cirkel Middle Dutch
- drâyen Middle Dutch
- draai Afrikaans
- sirkel Afrikaans
- drai Papiamentu