isotop
Norwegian
noun-m1
Definitions
- (physics) an isotope
Etymology
Prefix from Norwegian Bokmål derived from Ancient Greek τόπος (place, locality, a place, region, field).
Origin
Ancient Greek
τόπος
Gloss
place, locality, a place, region, field
Concept
Semantic Field
Spatial relations
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
野, 畑, 原
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- -topia English
- eutopia English
- heterotopy English
- neverland English
- toparch English
- topos English
- Utopia Latin
- topologia Latin
- Topologie German
- topologie Dutch, Flemish
- topos Dutch, Flemish
- topografía Spanish, Castilian
- τοπικός Ancient Greek
- τοπογράφος Ancient Greek
- τόπος Ancient Greek
- ἄτοπος Ancient Greek
- Norwegian Bokmål
- Barentshavet Norwegian Bokmål
- aceton Norwegian Bokmål
- beaufortskala Norwegian Bokmål
- durumhvete Norwegian Bokmål
- erlenmeyerkolbe Norwegian Bokmål
- granateple Norwegian Bokmål
- jantelov Norwegian Bokmål
- karbamid Norwegian Bokmål
- kneippbrød Norwegian Bokmål
- masovn Norwegian Bokmål
- melodrama Norwegian Bokmål
- mikrotom Norwegian Bokmål
- neolittisk Norwegian Bokmål
- oldebarn Norwegian Bokmål
- paillegul Norwegian Bokmål
- pitabrød Norwegian Bokmål
- puslespill Norwegian Bokmål
- retoromansk Norwegian Bokmål
- sorbinsyre Norwegian Bokmål
- substrat Norwegian Bokmål
- terminologi Norwegian Bokmål
- termoklin Norwegian Bokmål
- trolleybuss Norwegian Bokmål
- troposfære Norwegian Bokmål
- zoonose Norwegian Bokmål
- isotop Norwegian Nynorsk
- iseatóp Irish
- jantelov Danish
- topologi Danish
- topikum Czech
- ⲧⲟⲡⲟⲥ Coptic
- top Volapük