ναύαρχος

Ancient Greek

noun

Definitions

commander of a fleet, admiral
(in Sparta) admiral in chief

Etymology

Compound from Ancient Greek ναῦς (ship, boat, a boat) + Ancient Greek ἀρχός (ruler, leader).

Origin

Ancient Greek

ἀρχός

Gloss

ruler, leader

Concept

Semantic Field

Basic actions and technology

Ontological Category

Person/Thing

`Kanji`

長

Emoji

📏 📐

Timeline

Distribution of cognates by language

Geogrpahic distribution of cognates

Cognates and derived terms

nauscopy English
-archia Latin
nauarchus Latin
Naos Italian
Δείναρχος Ancient Greek
Νέαρχος Ancient Greek
Νίκαρχος Ancient Greek
Ναυσίθοος Ancient Greek
Ναυσικάα Ancient Greek
Ναυσιφάνης Ancient Greek
Ναύβολος Ancient Greek
Ναύκρατις Ancient Greek
Ναύπακτος Ancient Greek
Ναύπλιος Ancient Greek
Πλείσταρχος Ancient Greek
Πλούταρχος Ancient Greek
μόναρχος Ancient Greek
ναυμαχέω Ancient Greek
ναυμαχία Ancient Greek
ναυπηγός Ancient Greek
ναυσικλειτός Ancient Greek
ναύκληρος Ancient Greek
ναύσταθμον Ancient Greek
ναύτης Ancient Greek
ναῦς Ancient Greek
περίνεως Ancient Greek
στέγαρχος Ancient Greek
στασίαρχος Ancient Greek
στασιάρχης Ancient Greek
συνταγματάρχης Ancient Greek
ἀλκή Ancient Greek
ἀρχός Ancient Greek
Ἀγάθαρχος Ancient Greek
Ἀνάξαρχος Ancient Greek
Ἀρίσταρχος Ancient Greek
ἐπαρχία Ancient Greek
ἐχενηΐς Ancient Greek
ἔπαρχος Ancient Greek
Ἕρμαρχος Ancient Greek
ἱερός Ancient Greek
Ἵππαρχος Ancient Greek
*néh₂us Proto-Indo-European
αντιναύαρχος Greek (modern)
αρχιναύαρχος Greek (modern)
ναύαρχος Greek (modern)
υποναύαρχος Greek (modern)