varghund
Swedish
/²varjˌhɵnd/
noun
Definitions
- a wire-haired greyhound, usually with grey fur formally used for hunting wolves; a wolf dog
Etymology
Compound from Swedish varg (wolf) + Swedish hund (dog).
Origin
Swedish
hund
Gloss
dog
Concept
Semantic Field
Animals
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
犬, 狗
Emoji
🐕🦺 🐩 🐶 🐺
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- hunttu Finnish
- Hundstjärnan Swedish
- bitvarg Swedish
- ensamvarg Swedish
- hund Swedish
- hundkäx Swedish
- hundkött Swedish
- hundskatt Swedish
- hundtunga Swedish
- jordvarg Swedish
- polarvarg Swedish
- prärievarg Swedish
- rödvarg Swedish
- slitvarg Swedish
- snålvarg Swedish
- solvarg Swedish
- stäppvarg Swedish
- tundravarg Swedish
- varg Swedish
- vargatid Swedish
- vargavinter Swedish
- vargaväder Swedish
- vargbiten Swedish
- vargflock Swedish
- varggrin Swedish
- varggrop Swedish
- varghagel Swedish
- varginna Swedish
- vargjakt Swedish
- vargpar Swedish
- vargpäls Swedish
- vargrevir Swedish
- vargskinn Swedish
- vargspår Swedish
- vargstam Swedish
- vargtimme Swedish
- vargtjut Swedish
- vargton Swedish
- vargunge Swedish
- vargvalp Swedish
- vattenhund Swedish
- hunder Old Swedish
- vargher Old Swedish
- hund
- varg
- bitvarg
- vargton
- rödvarg
- hundkäx
- vargpar
- solvarg
- vargunge
- vargatid
- vargvalp
- snålvarg
- vargtjut
- varggrin
- varginna
- vargjakt
- varggrop
- vargstam
- slitvarg
- jordvarg
- hundkött
- vargspår
- vargpäls
- vargflock
- polarvarg
- hundtunga
- vargrevir
- hundskatt
- vargtimme
- vargbiten
- ensamvarg
- stäppvarg
- varghagel
- vargskinn
- vargaväder
- prärievarg
- tundravarg
- vattenhund
- vargavinter
- Hundstjärnan