dziób
Polish
noun
Definitions
- beak, bill (structure projecting from a bird's face)
- (colloquial) trap, gob, piehole (a person's mouth)
- (colloquial) mug (a person's face)
- (music) mouthpiece
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *zobъ (peck).
Origin
Proto-Slavic
*zobъ
Gloss
peck
Concept
Semantic Field
Animals
Ontological Category
Action/Process
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- -o- Polish
- Dziuba Polish
- dziobak Polish
- dziobogłowiec Polish
- dzioborożec Polish
- dzioboróg Polish
- dziobowal Polish
- dziubas Polish
- dzióbek Polish
- grubodziób Polish
- gruby Polish
- głowa Polish
- hak Polish
- hakodziób Polish
- krwawodziób Polish
- krwawy Polish
- piła Polish
- piłodziób Polish
- róg Polish
- szabla Polish
- szablodziób Polish
- szeroki Polish
- szerokodziób Polish
- trzewik Polish
- trzewikodziób Polish
- wal Polish
- łódka Polish
- łódkodziób Polish
- żółtodziób Polish
- żółty Polish
- *zobъ Proto-Slavic
- zob Czech
- дзюба Belarusian