mannkyn
Old Norse
noun
Definitions
- mankind
Etymology
Inherited from Proto-Germanic *manakunją compound from Old Norse maðr (man, person) + Old Norse kyn (wonder, race, kin, kindred).
Origin
Old Norse
kyn
Gloss
wonder, race, kin, kindred
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Westman English
- genus Latin
- kjønn Norwegian Bokmål
- *kunją Proto-Germanic
- *manakunją Proto-Germanic
- *mann- Proto-Germanic
- *mannz, *mann- Proto-Germanic
- kjønn Norwegian Nynorsk
- cynn Old English
- mancynn Old English
- mann Old English
- mankinde Middle English
- arfsalsmaðr Old Norse
- arftǫkumaðr Old Norse
- athugamaðr Old Norse
- banamaðr Old Norse
- beizlumaðr Old Norse
- beiðslumaðr Old Norse
- blótmaðr Old Norse
- byrgismaðr Old Norse
- eyjamaðr Old Norse
- fáganarmaðr Old Norse
- galdramaðr Old Norse
- hávaðamaðr Old Norse
- karlmaðr Old Norse
- kvennamaðr Old Norse
- kvennkyn Old Norse
- kvennmaðr Old Norse
- kviðmaðr Old Norse
- kyn Old Norse
- leikmaðr Old Norse
- manngi Old Norse
- maðr Old Norse
- nauðmaðr Old Norse
- nauðungarmaðr Old Norse
- norðmaðr Old Norse
- seiðmaðr Old Norse
- stríðsmaðr Old Norse
- trúnaðarmaðr Old Norse
- umboðsmaðr Old Norse
- vitrleiksmaðr Old Norse
- úfriðarmaðr Old Norse
- køn Danish
- kyn Icelandic
- kynslóð Icelandic
- mannkyn Icelandic
- maður Icelandic
- kyn Faroese
- maður Faroese
- *manakuni gmw-pro
- kyn Old Swedish
- køn Old Swedish
- maþer Old Swedish
- tjön Westrobothnian
- mann Norn
- kyn
- maðr
- manngi
- seiðmaðr
- norðmaðr
- kvennkyn
- eyjamaðr
- kviðmaðr
- karlmaðr
- banamaðr
- leikmaðr
- blótmaðr
- nauðmaðr
- kvennmaðr
- umboðsmaðr
- beizlumaðr
- stríðsmaðr
- athugamaðr
- hávaðamaðr
- galdramaðr
- byrgismaðr
- kvennamaðr
- arfsalsmaðr
- beiðslumaðr
- úfriðarmaðr
- fáganarmaðr
- arftǫkumaðr
- trúnaðarmaðr
- nauðungarmaðr
- vitrleiksmaðr