voortplanting
Dutch (Brabantic)
/ˈvoːrtˌplɑn.tɪŋ/
noun
Definitions
- procreation, reproduction
Etymology
Suffix from Dutch, Flemish voortplanten.
Origin
Dutch (Brabantic)
voortplanten
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- planten Dutch, Flemish
- voort Dutch, Flemish
- voortplanten Dutch, Flemish
- voortplant Afrikaans
- voortplanting Afrikaans