vaardigen
Dutch (Brabantic)
/ˈvaːrdəɣə(n)/
verb
Definitions
- (transitive) to ready, make ready
Etymology
Inherited from Middle Dutch verdigen affix from Dutch, Flemish vaardig (skillful).
Origin
Dutch (Brabantic)
vaardig
Gloss
skillful
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- af Dutch, Flemish
- afvaardigen Dutch, Flemish
- hulpvaardig Dutch, Flemish
- slagvaardig Dutch, Flemish
- vaardig Dutch, Flemish
- vaardigheid Dutch, Flemish
- vaart Dutch, Flemish
- vardich Middle Dutch
- verdigen Middle Dutch