misdadig
Dutch (Brabantic)
/ˌmɪsˈdaːdəx/
adj
Definitions
- criminal
Etymology
Inherited from Middle Dutch misdadich suffix from Dutch, Flemish misdaad (crime, misdeed).
Origin
Dutch (Brabantic)
misdaad
Gloss
crime, misdeed
Concept
Semantic Field
Modern world
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- daad Dutch, Flemish
- halsmisdaad Dutch, Flemish
- medemisdadiger Dutch, Flemish
- misdaad Dutch, Flemish
- misdaadbestrijding Dutch, Flemish
- misdaadwereld Dutch, Flemish
- misdader Dutch, Flemish
- misdadiger Dutch, Flemish
- oorlogsmisdaad Dutch, Flemish
- oorlogsmisdadiger Dutch, Flemish
- misdadich Middle Dutch
- misdaet Middle Dutch
- misdaad Afrikaans