blandiloquus

Latin

adj

Definitions

Charming, persuasive.

Etymology

Compound from Latin blandus (pleasant, flattering) + Latin loquor (speak, I say, say, talk, I speak)+ Latin -us (suffix forming passive perfect participle).

Origin

Latin

-us

Gloss

suffix forming passive perfect participle

Timeline

Distribution of cognates by language

Geogrpahic distribution of cognates

Cognates and derived terms

bland English
-us Latin
alloquor Latin
astriloquus Latin
blande Latin
blandiloquium Latin
blandior Latin
blanditer Latin
blanditia Latin
blandities Latin
blandus Latin
breviloquium Latin
circumloquor Latin
colloquor Latin
doctiloquus Latin
eloquor Latin
fallaciloquus Latin
falsiloquium Latin
fatiloquium Latin
flexiloquus Latin
inaniloquus Latin
interloquor Latin
locutio Latin
locutor Latin
locutuleius Latin
loquax Latin
loquela Latin
loquor Latin
loquutio Latin
magniloquium Latin
maliloquium Latin
mendaciloquium Latin
minutiloquium Latin
multiloquium Latin
multiloquus Latin
obloquor Latin
pauciloquium Latin
perblandus Latin
planiloquus Latin
praeloquor Latin
proloquor Latin
reloquus Latin
risiloquium Latin
sanctiloquus Latin
soliloquium Latin
stultiloquus Latin
suaviloquium Latin
suaviloquus Latin
tardiloquus Latin
traloquor Latin
vaniloquium Latin
vaniloquus Latin
veriloquium Latin
versutiloquus Latin
bland German
-o Italian
blando Italian
blando Spanish, Castilian
λόγος Ancient Greek
*mland- Proto-Indo-European
blând Romanian, Moldavian, Moldovan
-us Translingual
brando Old Portuguese
blãndã Aromanian
*tlokʷōr Proto-Italic
blando Ladino
-os Old Latin