στοιχειολάτρης
Ancient Greek
noun
Definitions
- a worshipper of the element of nature as having divine qualities, idolater
Etymology
Suffix from Ancient Greek στοιχεῖον (element, a simple sound n-g, entry in a sequence).
Origin
Ancient Greek
στοιχεῖον
Gloss
element, a simple sound n-g, entry in a sequence
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- stoichiometry English
- elementum Latin
- Stöchiometrie German
- стихия Russian
- στοιχείωμα Ancient Greek
- στοιχείωσις Ancient Greek
- στοιχειακός Ancient Greek
- στοιχειωτής Ancient Greek
- στοιχειόω Ancient Greek
- στοιχειώδης Ancient Greek
- στοιχεῖον Ancient Greek
- στοῖχος Ancient Greek
- stócaiméadracht Irish
- støkiometri Danish
- στοιχείο Greek (modern)
- στοιχειό Greek (modern)
- стихия Bulgarian