metallate
English
noun
Definitions
- (chemistry) Any anion or salt containing a metal atom ligated to one or more oxygen or other atoms, or to small groups; e.g. tungstate, tetrathiomolybdate or ferrocyanide
Etymology
Suffix from English metal.
Origin
English
metal
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Euro-metal English
- alkylmetal English
- arylmetal English
- bimetal English
- biometal English
- carbometallation English
- cyanometallate English
- cyclometallate English
- cyclometallation English
- demetallate English
- demetallation English
- dimetal English
- ferrometal English
- gunmetal English
- heterometal English
- heterometallation English
- hydrometallation English
- intermetal English
- metal English
- metalammonium English
- metalate English
- metalation English
- metalbearing English
- metalcore English
- metalcraft English
- metalhead English
- metalise English
- metalize English
- metallation English
- metaller English
- metalless English
- metallic English
- metallide English
- metalliferous English
- metallike English
- metalline English
- metallise English
- metallism English
- metallist English
- metallization English
- metallize English
- metallography English
- metalloid English
- metallole English
- metallometallation English
- metally English
- metalmaking English
- metalman English
- metalmark English
- metalness English
- metalorganic English
- metalsmith English
- metalsmithing English
- metaltail English
- metalware English
- metalwork English
- metalworker English
- metalworking English
- mismetallation English
- mu-metal English
- multimetal English
- nanometal English
- non-metal English
- nonmetal English
- nucleometallation English
- organometal English
- outmetal English
- oxometallate English
- protometal English
- radiometal English
- selenometallate English
- semimetal English
- sheet metal English
- tellurometallate English
- thiometallate English
- trimetal English
- undermetallation English
- metal Italian
- metal Dutch, Flemish
- métal French
- метал Russian
- メタル Japanese
- metal Middle English
- metalo Esperanto
- metal Catalan, Valencian
- metali Swahili
- metal
- bimetal
- metally
- dimetal
- metalate
- outmetal
- mu-metal
- metalise
- metallic
- gunmetal
- trimetal
- metalize
- nonmetal
- metalman
- biometal
- metaller
- metalline
- metallise
- metallide
- metalmark
- metaltail
- metallist
- metallism
- metallize
- metalless
- metalloid
- metallike
- semimetal
- metalware
- metalcore
- non-metal
- metalhead
- arylmetal
- nanometal
- metallole
- metalness
- metalwork
- metalation
- protometal
- Euro-metal
- intermetal
- ferrometal
- multimetal
- metalsmith
- metalcraft
- radiometal
- alkylmetal
- organometal
- metallation
- sheet metal
- heterometal
- demetallate
- metalworker
- metalmaking
- oxometallate
- metalworking
- metalbearing
- metalorganic
- metallization
- demetallation
- metallography
- metalsmithing
- thiometallate
- metalammonium
- metalliferous
- cyclometallate
- mismetallation
- cyanometallate
- selenometallate
- tellurometallate
- undermetallation
- carbometallation
- cyclometallation
- hydrometallation
- nucleometallation
- heterometallation
- metallometallation