sinnfällig
German (Berlin)
/ˈzɪnˌfɛlɪç/
adj
Definitions
- meaningful
Etymology
Compound from German Sinn (sense, mind, meaning) + German fällig.
Origin
German (Berlin)
fällig
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Blödsinn German
- Bürgersinn German
- Eigensinn German
- Gegensinn German
- Gehörsinn German
- Geruchssinn German
- Geschmackssinn German
- Geschäftssinn German
- Irrsinn German
- Nebensinn German
- Scharfsinn German
- Schwachsinn German
- Sehsinn German
- Sinn German
- Sinnbild German
- Sinnesanregung German
- Sinnesreiz German
- Sinngedicht German
- Sinnsuche German
- Starrsinn German
- Stumpfsinn German
- Tastsinn German
- Uhrzeigersinn German
- Unsinn German
- Widersinn German
- augenfällig German
- fällig German
- gesinnt German
- sinnbefreit German
- sinnentstellend German
- sinnergebend German
- sinnfrei German
- sinngemäß German
- sinnhaft German
- sinnieren German
- sinnig German
- sinnlich German
- sinnlos German
- sinnstiftend German
- sinnverwandt German
- sinnvoll German
- sin Middle High German
- fälleg Luxembourgish, Letzeburgesch
- Sinn
- fällig
- sinnig
- Unsinn
- sinnlos
- gesinnt
- Sehsinn
- Irrsinn
- sinnlich
- Sinnbild
- sinnvoll
- sinnhaft
- Tastsinn
- Blödsinn
- sinnfrei
- Gehörsinn
- Sinnsuche
- Eigensinn
- Starrsinn
- sinnieren
- Nebensinn
- sinngemäß
- Gegensinn
- Widersinn
- Stumpfsinn
- Sinnesreiz
- Bürgersinn
- Scharfsinn
- Sinngedicht
- augenfällig
- sinnbefreit
- Schwachsinn
- Geruchssinn
- sinnverwandt
- sinnstiftend
- sinnergebend
- Geschäftssinn
- Uhrzeigersinn
- Sinnesanregung
- Geschmackssinn
- sinnentstellend